Jak ukarać niewykwalifikowaną kontrolę zastawy stołowej

1. Charakter naczyń stołowych Zgodnie z przepisami „Prawa o bezpieczeństwie żywności” za produkty związane z żywnością uważa się materiały opakowaniowe, pojemniki, detergenty, środki dezynfekcyjne stosowane do żywności oraz narzędzia i urządzenia służące do produkcji i obsługi żywności. Bardziej szczegółowe rozróżnienie można podzielić na następujące sytuacje (szczegółowe przepisy znajdują się w art. 150 przepisów uzupełniających „Prawa o bezpieczeństwie żywności”): materiały opakowaniowe i pojemniki używane do pakowania i przechowywania żywności gotowej do bezpośredniego spożycia ( Zastawa stołowa wymieniona poniżej odnosi się do tej kategorii). Narzędzia i sprzęt, które podczas produkcji i przetwarzania mają bezpośredni kontakt z żywnością lub dodatkami do żywności, to narzędzia i sprzęt do produkcji i obsługi żywności. Dlatego w praktyce nadzoru i egzekwowania prawa pierwszym krokiem jest rozróżnienie, czy zastawa stołowa jest pojemnikiem do pakowania żywności, czy też narzędziem i sprzętem. Wymagania dotyczące bezpieczeństwa żywności w obu przypadkach są różne. Dlatego też jedynie poprzez doprecyzowanie charakteru zastawy stołowej, aby prawidłowo zastosować odpowiednie przepisy. Na przykład, jeśli płyta służy do przechowywania surowców na stole operacyjnym, należy do wyposażenia narzędziowego; jeżeli służy do przechowywania przygotowanych potraw, należy do pojemników na żywność (zastawa stołowa).

2. Różne wymagania dotyczące materiałów opakowaniowych, pojemników, narzędzi i sprzętu Po pierwsze, przy zakupie produktów związanych z żywnością, prawnym obowiązkiem użytkowników jest art. 50 ustawy o bezpieczeństwie żywności: Nie kupuj i nie używaj produktów związanych z żywnością, które nie spełniają wymagań żywnościowych standardy bezpieczeństwa. Odnosi się do wymagań jakościowych samego produktu. Wymagania dotyczące stosowania narzędzi i sprzętu określa art. 33 ust. 1 pkt 6 „Prawa o bezpieczeństwie żywności”: powinny one być bezpieczne, nieszkodliwe i utrzymywane w czystości, aby zapobiec zanieczyszczeniu żywności. Wymagania dotyczące stosowania pojemników opakowaniowych, czyli zastawy stołowej, określa punkt (5) tego paragrafu: przed użyciem należy je umyć i zdezynfekować. Jednocześnie punkt (7) określa wymagania dla własnego materiału: nietoksycznego i czystego. Jednocześnie w punkcie (10) tego paragrafu określono wymagania dotyczące czyszczenia: stosowane detergenty i środki dezynfekcyjne powinny być bezpieczne i nieszkodliwe dla organizmu ludzkiego. Jednak w rzeczywistości nadal częste są przypadki outsourcingu działalności związanej z czyszczeniem i dezynfekcją zastawy stołowej. W tym zakresie art. 56 ustawy „Prawo o bezpieczeństwie żywności” stanowi, że jeżeli podmiot świadczący usługi cateringowe powierza mycie i dezynfekcję zastawy stołowej i naczyń do picia, powierza to na określonych warunkach Centralnym jednostkom świadczącym usługi dezynfekcji zastawy stołowej i naczyń do picia.

3. Po wyjaśnieniu powyższych przepisów w praktyce należy rozróżnić różne sytuacje, a następnie prawidłowo zastosować odpowiednie przepisy prawa:

Scenariusz 1: Podczas kontroli pobierania próbek wskaźniki materiału samej zastawy stołowej są niekwalifikowane: dotyczy to zakupu lub używania produktów związanych z żywnością, które nie spełniają norm bezpieczeństwa żywności. Naruszenie art. 50 ust. 1 ustawy o bezpieczeństwie żywności podlega karze zgodnie z art. 125 ust. 1 pkt 4.

Sytuacja 2: Zastawa stołowa jest czyszczona i dezynfekowana samodzielnie, ale wynik testu jest bez zastrzeżeń. Powody tej sytuacji mogą być dwie: po pierwsze, zastosowany środek czyszczący lub dezynfekujący jest nieodpowiedni; drugim jest to, że woda używana do czyszczenia jest nieodpowiednia lub proces czyszczenia i dezynfekcji jest niekwalifikowany. Zgodnie z art. 33 ust. 1 pkt 9 i 5 „Ustawy o bezpieczeństwie żywności” konkretną sytuację należy oceniać na podstawie wyników testu: Na przykład znajomy z Hubei przedwczoraj konsultował się i powiedział że wynik testu był anionowy. Jeżeli syntetyczny detergent przekracza normę, to sytuacja powinna być taka, że ​​proces czyszczenia jest niekwalifikowany, bo jeśli środek czyszczący lub dezynfekujący jest niekwalifikowany, to nie jest to problem przekroczenia normy, ale wykrycie substancji toksycznej i szkodliwe substancje. Jednak pytanie, które zmyliło tego przyjaciela, polega na tym, że art. 33 ust. 1 ust. 5 „Ustawy o bezpieczeństwie żywności” nakłada na operatorów jedynie obowiązek czyszczenia i dezynfekcji, ale nie określa wyników czyszczenia i dezynfekcji. Pojawiły się pytania dotyczące kary zgodnie z art. 126 ust. 1 ust. 5. W istocie odpowiedź jest łatwa do zrozumienia: spełnienie wymagań kwalifikacyjnych po czyszczeniu i dezynfekcji jest towarzyszącym obowiązkiem czyszczenia i dezynfekcji i nie ma potrzeba wyjaśnienia prawa. Nie jest zatem niewłaściwe stosowanie art. 126 ust. 1 pkt 5 w odniesieniu do kary. Jednocześnie art. 70 „Przepisów wykonawczych do ustawy o bezpieczeństwie żywności” jest również bardzo jasny: Z wyjątkiem przypadków przewidzianych w art. 125 akapit pierwszy i art. 126 ustawy o bezpieczeństwie żywności, producenci żywności i operatorzy Jeżeli zachowanie produkcyjne i operacyjne nie jest zgodne z postanowieniami pkt 5, 7 i 10 ust. 1 art. 33 ustawy o bezpieczeństwie żywności lub nie spełnia krajowych norm bezpieczeństwa żywności wymaganych przez odpowiedni proces produkcji i działania żywności , prawa dotyczącego bezpieczeństwa żywności. Nakłada się kary zgodnie z art. 126 akapit pierwszy oraz art. 75 niniejszego Regulaminu.

Scenariusz 3: Przyjęto outsourcingową metodę czyszczenia i dezynfekcji naczyń stołowych. W tym przypadku należy głównie dokonać przeglądu wypełniania obowiązków kontrolnych jednostek gastronomicznych, zgodnie z art. 56 i art. 58 „Prawo o bezpieczeństwie żywności” oraz art. 26 i 20 „Regulaminu wykonania ustawy o bezpieczeństwie żywności” art. 7 stanowi, że obowiązki inspekcyjne obejmują przede wszystkim: po pierwsze, kwalifikację przeglądową (zezwolenie na prowadzenie działalności); po drugie, kontrola certyfikatu dezynfekcji; po trzecie, sprawdzenie nazwy jednostki, adresu, danych kontaktowych, daty dezynfekcji i numeru partii oraz daty ważności na indywidualnych opakowaniach zastawy stołowej. . Jeżeli obowiązek kontroli nie jest dopełniony, np. druga strona jest jednostką nielegalną, nie jest dołączony certyfikat dezynfekcji zgodnie z wymogami, a zawartość oznaczona na opakowaniu nie odpowiada wymaganiom itp., narusza to przepisy ust. ust. 56 „Prawa o bezpieczeństwie żywności”, kary nakładane są zgodnie z art. 126 akapit pierwszy, a podstawą prawną są przepisy art. 69 „Regulaminu wykonania ustawy o bezpieczeństwie żywności”: 126 ustawy o bezpieczeństwie żywności stosuje się ust. 1, art. 75 niniejszego Regulaminu nakłada kary: (2) Dostawca usług cateringowych nie sprawdza i nie przechowuje kopii zezwolenia na prowadzenie działalności oraz świadectwa kwalifikacji do dezynfekcji centralnego stanowiska do dezynfekcji naczyń stołowych i naczyń do picia; Podstawą teoretyczną jest ta Inspekcja, która należy do wymagań kontrolnych produkcji i działania żywności, zasadniczo różni się od kontroli towarów przychodzących w obrocie żywnością. Powierzenie urządzeń do dezynfekcji naczyń stołowych spełniających wymagania tej ustawy w rozumieniu art. 56 akapit drugi „Prawo o bezpieczeństwie żywności” dotyczy nie tylko kwalifikacji, ale obejmuje także wymagania merytoryczne. Wymagany przez prawo zestaw do dezynfekcji naczyń stołowych. Jeżeli kontrola spełni wymagania, ale nie przejdzie pomyślnie testu, zostanie wydany nakaz zaprzestania jego używania, a urządzenie do dezynfekcji zostanie przekazane sanepidowi w celu ukarania. Bo niezależnie od tego, czy chodzi o art. 126 akapit drugi „Ustawy o bezpieczeństwie żywności”, czy o art. 71 „Przepisu wykonawczego do ustawy o bezpieczeństwie żywności”, do nielegalnych działań scentralizowanych jednostek świadczących usługi dezynfekcji naczyń stołowych i naczyń do picia zalicza się czyszczenie i zachowań dezynfekcyjnych oraz Aktem wydawania odpowiednich certyfikatów i etykiet zajmie się sanepid. Lokal gastronomiczny jednak zgodnie z prawem wywiązał się z obowiązku kontroli i nie ma w tym żadnej winy, więc nie powinien być karany. Problem w tym, że jeśli nie dopełniono obowiązku kontroli i kontrola nie jest kwalifikowana, to jaka powinna być kara? Autor uważa, że ​​jednostka gastronomiczna powinna zostać ukarana, jeśli nie dopełni obowiązków kontrolnych; a test zastawy stołowej jest bez zastrzeżeń